تفسیر کاربردی متی باب ۷

تفسیر کاربردی متی باب ۷

۱۲ آنچه خواهید که مردم به شما کنند، شما نیز بدیشان همچنان کنید. بسیاری از مسیحیان این گفته را «قانون طلایی» می‌نامند زیرا که در تعالیم عیسی، از اهمیت به سزایی برخوردار است. این قانون در واقع مربوط به دومین حکم بزرگ می‌شود یعنی این حکم که همسایۀ خود را همچون خود دوست بدار (مرقس ۱۲: ۳۱). این «قانون طلایی» به ما می‌گوید که چگونه باید همسایۀ خود را دوست بداریم. گفتن اینکه همسایۀ خود را دوست بدار آسان است، لیکن باید سؤال کنیم که «چگونه باید او را دوست بداریم؟» این قانون طلایی پاسخ را به دست می‌دهد، و مانند حکم بزرگ، تورات و صحف انبیا را خلاصه می‌کند (غلاطیان ۵: ۱۴ و تفسیر آن مشاهده شود).
قانون طلایی نمی‌گوید که والدین باید تنبیه کردن فرزندانشان را متوقف سازند؛ یا این که قضات و صاحب منصبان باید مجازات مجرمین را متوقف سازند. قانون طلایی تنها به روابط شخصی با همسایه مان اشاره می‌کند.
تصورش را بکنید: اگر هرکس از این قانون پیروی کند، دیگر مشاجره، جنگ، اعتصاب و طلاقی وجود نخواهد داشت؛ دیگر نیازی به قاضی و پلیس و ارتش نخواهد بود؛ دیگر مشکلی درجهان وجود نخواهد داشت.
پس در این صورت چرا انسانها از این قانون پیروی نمی‌کنند؟ به خاطر گناه. زیرا که انسان خود را بیش از همسایه اش دوست دارد. ریشۀ گناه انسان خود پرستی یا خودخواهی است. خود پرستی علت تمامی نزاع‌ها و اغتشاشات در جهان است.
زندگی مسیحی ماهنگامی آغاز می‌شود که خود پرستی ما خاموش گردد. «انسان کهنۀ» ما باید بمیرد (رومیان ۶: ۶). اما نه تنها انسان کهنۀ درون ما باید بمیرد، بلکه باید به واسطۀ روح‌القدس از نو متولد شویم (یوحنا ۳: ۵). بدون دریافت روح‌القدس، بدون دریافت زندگی روحانی نوین، نمی‌توانیم مسیح را پیروی کنیم. بدون محبت خدا که به واسطۀ روح‌القدس در دلهای ما ریخته شده است (رومیان ۵: ۵)، نمی‌توانیم از این قانون طلایی پیروی نماییم.