تفسیر کاربردی مکاشفه باب ۴
ترجمه قدیم
۹ و چون آن حیوانات جلال و تکریم و سپاس به آن تخت‌نشینی که تا ابدالاباد زنده است می‌خوانند، ۱۰ آنگاه آن بیست و چهارپیر می‌افتند در حضور آن تخت‌نشین و او را که تا ابدالاباد زنده است عبادت می‌کنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، می‌گویند: ۱۱ ”ای خداوند، مستحقی که جلال و اکرام و قوت را بیابی، زیرا که تو همه موجودات را آفریده‌ای و محض اراده تو بودند و آفریده شدند.”
۹-۱۱ اگر فرشتگان جلال یافته در آسمان بدین شکل خدا را حمد و پرستش می کنند، پس مطمئنا ما انسانهای خاکی نیز باید خدا را حمد گوییم و پرستش کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر